Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
Ona – tajemnica
z głębin świadomości
szuka swojej
duszy
wśród szeptów
płynących z bioder.
Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
Łapie je –
te skrawki odpowiedzi
wirujące na dnie
ciemności.
Mozolnie układa z nich
mozaikę swoich darów.
Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
Kusi – wiedźmy oferta:
zamiana, wymiana, pakt.
Czy odda swoje dary za nogi?
Czy na powierzchni jest jej świat?
Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
Oddaje je –
zbyt szybko, zbyt chętnie.
Wynurza sią na ląd.
Podąża za
fałszywym światłem
w nie swego świata głąb.
Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
Tam – nikt nie widzi
jej magii, jej piękna.
Jest sama – niesłyszana,
nierozumiana,
źle traktowana,
rozczarowana.
Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
Ona – tajemnica
z głębin świadomości
jasno widzi swój błąd.
Jednak nie pozwala
umrzeć mu.
Sama odchodzi, odchodzi
by zamieszkać wśród
swych nowych sióstr.
Przepływa życie,
kreatywność, czas.
Niczym fale oceanu
chwile płyną, płyną.
One – córy powietrza
witają ją radośnie.
Wraz z nimi swe dary
odnajduje, przyjmuje,celebruje
i światu je oferuje.
i światu je oferuje.
